مجله اینترنتی ستاره- باران
کامپیوتر و موضوعات آن . پزشکی و آشپزی و خانه داری ادبیاتمجله اینترنتی ستاره- باران
کامپیوتر و موضوعات آن . پزشکی و آشپزی و خانه داری ادبیاتروزانهها
همهپیوندها
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همه- وصیت نامه زیبای آلبرت اینشتین
- جایگزین آمپول دندانپزشکی در آمازون کشف شد
- پنج دردی که نباید نادیده بگیرید
- حافظه SSD چیست و چگونه کار می کند؟
- 11 دلیل برای لبخند زدن
- دلنوشته های زیبا و خواندنی از حسین پناهی
- آینده و تلفن های هوشمند
- داستان به مناسبت روز پدر
- ولادت حضرت علی (ع) و روز پدر مبارک
- آیا میدانید! (دانستنی های جالب و خواندنی
- روزهای انتظار
- مفاهیم نقاشی کودکان
- سن نقاشی کودکان
- چند جمله با خدا
- حکایتی بسیار زیبا از کلیله و دمنه
- رور مادر مبارک
- چاقی پنجمین عامل مرگ ومیر درجهان
- رعایت طبعهای سرد و گرم در سفرههای رنگین ایرانی
- درپی اشتباه در برنامه نویسی؛
- 6 راز طبیعی طب چینی برای زیبایی پوست
- محافظت از پوست با فرا رسیدن تابستان
- زیاد بخوابید تا وزن کم کنید!
- میکروب معده و راه درمان آن
- با این پیشنهادات صبح تاشب انرژی داشتهباشید!
- کودک نابغه شما این ۱۰ نشانه را دارد؟!
- تشویق کودکان برای کنار گذاشتن پستانک
- راهنمای خرید پستانک و شیشه شیر
- ترجمه کتیبه های هخامنشی
- هر عادت بدی هم بد نیست
- فقط میتوان قدردان بود و دعا کرد
- بلاهایی که سر میوه ها آورده ایم: از موزهای هسته دار تا هندوانه ز
- ۱۰ اشتباه مهم شما درباره غذاها را بدانید
- چه کسانی نمیتوانند خون اهدا کنند؟
- 7دلیل برای کنار گذاشتن هله هوله
- سوپ باقالا
بایگانی
- شهریور 1391 1
- مرداد 1391 1
- تیر 1391 3
- خرداد 1391 5
- اردیبهشت 1391 35
- فروردین 1391 31
- اسفند 1390 24
- بهمن 1390 31
- دی 1390 30
یادش بخیر
یادش بخیر، تو نیمکت ها باید سه نفری می نشستیم بعد موقع امتحان نفر وسطی باید میرفت زیر میز.
یادش بخیر، سرمونو می گرفتیم جلوی پنکه می گفتیم: آ آ آ آ آ آآآآآ
یادش بخیر، نوک مداد قرمزای سوسمار نشانُ که زبون میزدی خوش رنگ تر میشد.
Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA
یادش بخیر، یک مدت از این مداد تراش رو میزی ها مد شده بود هرکی از اونا داشت خیلی با کلاس بود.
یادش بخیر، دستمال من زیر درخت آلبالو گم شده سواد داری؟
یادش بخیر، ماه رمضون که میشد اگه کسی می گفت من روزه ام بهش میگفتیم: زبونتو در بیار ببینم راست میگی یا نه !
Normal 0 false false false EN-US X-NONE FA
یادش بخیر، بازی اسم فامیل. میوه:ریواس. غذا:ریواس پلو…..!
یادش بخیر، پاک کن های جوهری که یه طرفش قرمز بود یه طرفش آبی بعد با طرف آبیش می خواستیم که خودکارو پاک کنیم، همیشه آخرش یا کاغذ رو پاره می کرد یا سیاه و کثیف می شد !
چه شیطونی هایی می کردیم یادش به خیر یاد کودکی…….و همه بچه های اون موقع…. یاد اون روزا بخیر...
دلم واسه اون روزها تنگ شده البته من شیطنت نمیکردم
الان یاد گرفتم چوپان دروغ گو چون تنها بود به دروغ داد میزد آی گرگ آی گرگ و گرگ
تنها کسی بود که این درک میکرد ولی مردم اینو نمی فهمیدن
سوال دارم از شما دلتون واسه کودکی میزو نمیمکتا معلمهای و ناظم های بد اخلاق
زمان ما تنگ نشده واسه درس نخوندن ها که مامان وبابا بگه بچه درستو بخون تنگ
نشده واسه کیف مدرسه واسه اینکه بعد زدن زنگ آخر که با شادی میرفتیم خونه مون
و نمره بیست مون رو نشون مامان و بابا بدیم دلنون تنگ شده واسه اینکه یه کلاس بالاتر
بریم و قد بکشین وایسیم پیش بچه های کوچکتر پزشو بدیم تنگ نشده واسه دوستی
های کودکانه که فقط میرفتیم جلو طرف میگفتیم من اسمم اینه تو اسمت چیه و با هم
این جوری دوست میشدیدم و واسه یه سال دوستیمون ماندگار بود تنگ نشده
من حسابی دلم تنگ شده من حتی دلم واسه آی با کلاه تنگ شده نه این زمون که میگن ا اول ا غیر اول
یادش بخیر زود بزرگ شدیم و زود دلمون واسه کودکی مون و رفتن به مدرسه تنگ شده
سلام لیدای عزیز
بازهم که با احساس نوشتی حرف دل رو زدی حالا نوبت یادش بخیره
من هم دلم برای اون روزها تنگ شده چه قشنگ نوشتی قضیه چوپان دروغ گو رو
آی با کلاه هم خوب بود معلما بداخلاق بدتر از اون ناظما وای وای
خلاصه طرز نوشتنت قلمت واقعا به دل می شینه
منتظر پست بعدی هم هستیم
سلام خواننده خاموش
ممنونم از اینکه مورد توجهت بود
با احساس هم حرف دل رو وهم یادش بخیر رو نوشتم چون باید اینجور متنها رو با احساس نوشت
از این که منتظر مطلب بعدی هستی متشکرم ولی شاید به زودی اون چیزی که تو می خوای نباشه ولی حتما یه نوشته با احساس دیگه می نویسم
به خدا می سپارمت شاد باش
سلام
و تشکر از بابت متن زیبا تون که ما را به دوران کودکی و مدرسه انداخت ما هم دل تنگ هستیم
حس و روح لطیفی در نگارشتون هست که قابل تحسینه امیدورام همچنان با احساس و مفید بنویسید
در ضمن روزمرگی ها ما را از شادیهای کودکی دور کرده ولی انکار شما هنوز به یاد میز و نیمکت و هم کلاسی ها هستید راستی من مطلب حرف دل را هم خواندم چه زیبا از یک دوست تشکر قدردانی کردین مثل شما آدمهای حق شناس و همیشه با احساس کم هستند باز هم بهتون تبریک میگم بابت روح لطیفتون همیشه هم گونه باشید
سلام سپده خانم
واقعا نمی دونم بابت این همه لطفتون چه بگم
اما درباره متن حرف دل گفتید از قدردانی از ته دلم میگم بازهم که هر چقدر هم از ایشان تشکر و قدردانی کنم باز هم کمه درباره شون نوشتم که چقدر انسان بزرگ و با شخصیتی و مردم دارهستند به نظر تون جز تشکر میشه چیزه دیگری گفت
من یاد گرفتم که قدر شناس کسانی باشم که از شون خیلی چیزها آموختم و مهربان باشم
باز هم ممنون از این همه لطف به خدا می سپارمتون
با عرض سلام و خسته نباشید به خاطر مطلب زیبا و عالی ت
یادکودکی انداختی منو عزیزم منم دلم واسه درس نخوندن ها که مادر بگه بچه برو درستو بخون در آینده یه کاره بشی تنگ شده
من هم یادمه با یه سلام و پرسیدن نام همدیگه یه سال با هم دوست بودیم ناظم ما بد اخلاق بود و همیشه یه خط کش دستش بود و من میترسیدم ولی آدم مهربانی بود دیگه باید کلی بچه رو آروم میکرد
در نظر قبلی از یه تشکر و قدردانی نوشتی من اون مطلبتم حتما می خونم باریکلا به تو که بلدی ما رو به یاد بازی های کودکانه کیف و مدرسه بندازی
از خدا می خوام همیشه با نشاط باشی و سعادتمند باشی در کنار مامانت و خانوادت خوش باش مهربان
بدرود تا بعد
سلام نرگس خانم
احساس اون زمون تون رو کاملا درک میکنم
خیلی ممنونم که اومدین وبلاگ من و نظر گذاشتین
خوشحالم که متنم مفید بود وتونسته شما رو به یاد دوران کودکی و مدرسه ببره همین طور به دلتون بشینه راستی ناظم ماهم خط کش داشت
و متشکرم که مطلب های قبلی رو هم می خونید
و با آرزوی بهترین ها شما رو به خدا می سپارم
یادش بخیر زود بزرگ شدیم و زود دلمون واسه کودکی مون و رفتن به مدرسه تنگ شده
سلام خانومی
دلم من هم واسه آی با کلاه تنگ شده
نوشتنت زیباست به دلم خیلی نشست عزیزم
آره درست میگی اون وقتا که بچه بودیمون دوستی هامون ماندگار تر و صمیمی تر از الان بود و راحت بهم دیگه اعتماد میکردیم
دلم واسه اون نیمکتها که باید سه نفری منشتیم تنگ شده
یادش بخیر
آی ما کلاه داشت یه کلاه قشنگ داشت
خیلی خوشحالم که به یاد کودکی مدرسه رفتن تون دلتنگ شدی اشکال نداره ما باید گاهی به یاد اون دوران باشیم تا کودکی درونی مون را فراموش نکنیم
ما هم الان هم میتونیم با کمی دقت دوستی انتخاب کنیم که صمیمی و ماندگار باشه فقط به قول سهراب چشماها را باید شست و جور دیگر دید
یاد تمام دوستان و معلما و کلاسها به خیر
سلام لیدا خانم
متشکرم که به یادمون انداختید که ما هم بچه بودیم و مدرسه و نیمکت داشتیم با این گرفتاری های این روز گار دیگه باید دلمون برای خیلی چیزها تنگ بشه
دوستی های کودکی کجا دوستی های الان کجا
از خدا می خوام که حداقل یاد اون خوشی های دوران کودکی را از ما نگیرد
التماس دعا
سلام آقا حمید
من هم ممنونم که به وبلاگ من اومدیدن و نظرتون نوشتین و د از خدای مهربون که هیچ وقت بنده هاشو تنها نمی ذاره می خوام که یاد اون خوشی های کودکی تون به یادتون باشه و توی گرفتاری به خودش پناه برید
بسیار بسیار زیبا خاطراتمان زنده شد
مخصوصا این کارت ها بازی
سلام
ممنونم از حضورتون
کارت بازی در دوران کودکی شما هم یادش بخیر باشه
و یاد خیلی بازیهای کودکانه بخیر
در پناه خدا باشید
سلام لیدای مهربون ممنون بهم سرزدی منم شما رو لینک کردم وقتی داشتم این مطلب زیبا وخاطره انگیز رو میخوندم با تمام وجودم حسشون میکردم وبرای تک تک اون خاطره ها دلم ضعف رفت واقعا که یادش بخیر چه دوران شیرینی داشتیم من با اینکه اون زمان بچه بودم حتی اونموقعا هم برام لذتبخش بودن مرسی گلم که مارو به اون دوران بردی شایدباور نکنی بعداز خوندن متوجه شدم چه لبخندی روی لبامه
سلام سهیلا خانم
ممنونم از حضورتون
یادش بخیر زود بزرگ شدیم و زود دلمون واسه کودکی و مدرسه رفتن تنگ شده و من خوشحالم که لبخند روی لبان شما نقش بسته از خدای مهربون میخواهم همیشه لبخند روی لبانتون باشه و دلتون هم شاد و بی غصه ایشالله
در پناه خدا باشید